СУРА
ЕС-САФАТ (Редици)
Мекка - 182 ајети
Во името на Аллах, Милостивиот Сомилосен!
1. Се колнам во редиците на поредените,
2. кои го пренесуваат она што се пренесува,
3. и кои, тогаш, кажуваат Опомена:
4. дека богот ваш, навистина, е Еден,
5. Господар на небесата и на Земјата и на она што е меѓу нив, и Господар на истоци.
6. Ние, навистина, го разубавуваме до вас најблиското небо со ѕвезден накит,
7. и го штитиме од секој шејтан пакосен,
8. за да не го слушнат гласот на возвишените чети кои ги гаѓаат, од сите страни,
9. и да ги истераат; нив ги чека казна што не престанува,
10. освен оној кој, при летот свој, нешто ќе грабне: него, ете, го следи светилка што свети.
11. Па, прашај ги: Потешко ли е оние да се создадат или оној што го создадовме? Па ги создадовме, навистина, од глина леплива.
12. Но, ти се чудиш а оние се исмеваат,
13. и кога ќе се советуваат, советите не ги прифаќаат,
14. а кога, пак, ќе видат знамение некакво, бараат да се потсмеваат,
15. и зборуваат: “Ова е само волшебништво јасно.
16. Кога ќе изумреме и кога земја и коски ќе станеме - тогаш ли да бидеме, навистина, оживеани?”
17. Или: “Нашите предци одамнешни?”
18. Кажи: “Да, и вие ќе бидете понижени!”
19. Само ќе биде, навистина, еден глас повик и, ете, ќе здогледаат,
20. и ќе речат: “Тешко нам! Па, ова е Денот суден!” -
21. и ќе речат: “Ова е Денот на Разделбата која ја сметавте за лажна.”
22. Зберете ги оние кои зулум правеа, а и жените нивни и она што го обожаваа,
23. освен Аллах; па, управи ги кон патот џехеннемски,
24. и згмечете ги: одговорни се, навистина!
25. - “Па, зошто еднинадруги не си помогнете?”
26. Да, на Денот овој оние ќе бараат да бидат послушни.
27. И ќе почнат еднисодруги да се прашуваат,
28. велејќи: “Вие, навистина, од десна страна ни дојдовте!”
29. А овие ќе речат: “Не, вие не бевте верници,
30. и ние немаме никаква власт над вас. Не, вие сте народ насилнички.”
31. “Па, се оствари зборот од Господарот наш: казната, навистина, ја пробаме.
32. И ете, во заблуда ве натеравме зашто ние, навистина, бевме во заблуда.”
33. На Денот тој оние, секако, ќе бидат во казната здружени.
34. Ете, така Ние постапуваме кон силниците!
35. Да, кога ќе им се рече дека нема друг бог освен Аллах се дуваат,
36. и зборуваат: “Зарем да ги оставиме божествата наши заради еден луд поет?”
37. Не, тој ја донесе вистината, и ги потврди пејгамберите.
38. Вие, секако, ќе ја вкусите казната болна,
39. и ќе бидете наградени само според она што го работевте,
40. но не ќе бидат казнети робовите Аллахови, чисти,
41. за нив има ‘рск познат,
42. и овошје и ќе бидат почитувани
43. во бавчите џеннетски, благословени,
44. врз дивани потпрени, едникондруги свртени!
45. Од едендодруг ќе се врти чаша со вода од извор:
46. бел и сладок за оние кои пијат.
47. Во него го нема она што ја поматува свеста, а од него оние и не ќе се опиваат.
48. И при нив ќе има девојки со крупни очи, и со соборени погледи,
49. како да се скриена белка од јајцето.
50. Едникондруги ќе си пристапуваат, прашувајќи се.
51. Гласноговорникот од нив ќе рече: “Јас, навистина, имав другар,
52. кој зборуваше: - Од оние ли си кои го потврдуваат пратеништвото?
53. И кога ќе изумреме и кога земја и коски ќе станеме, тогаш ли сметка да полагаме?”
54. Некој ќе рече: “Посакувате ли да погледнете од височина?”
55. Па, ќе погледа од височина и ќе го види другарот фрлен сред огнот џехеннемски,
56. и ќе рече: “Се колнам во Аллах, ете, само што не ме упропасти,
57. да не беше благодатот од Господарот мој, сигурно ќе бев меѓу присутните во џехеннемот.
58. Нема ли да умреме
59. по умирањето наше прво? И нема ли да бидеме казнети?
60. Ова, навистина, е победа голема!
61. За еднакво на ова... па нека работат оние кои, секако, работат.
62. Тоа ли е подобро уживање или стеблото Зеккум
63. кое за зулумќарите, навистина, Ние го одредивме да биде искушение?
64. Да, тоа е стебло кое никне од основата џехеннемска:
65. плодот му е како главите од шејтаните.
66. Па, тие ќе јадат од него и ќе ги полнат мевовите од него,
67. а потоа, сето тоа, навистина, ќе го измешаат со жешка вода,
68. а потоа враќањето нивно води до Џехеннемот, навистина!
69. И ќе ги најдат предците нивни во заблуда скршнати,
70. и оние ќе чекорат по стапалките свои.
71. Да, и пред нив скршна во заблуда мнозинството на народот дамнешен.
72. Да, и меѓу нив Ние испративме опоменувачи...
73. та, погледни каква беше казната за опоменатите,
74. а не и оние, Аллаховите робови чисти.
75. И Нух, секако, Не повика и, како убаво му се оѕвавме!
76. И Ние го избавивме него и семејството негово од маката голема,
77. и Ние решивме потомството негово да му продолжи да живее,
78. а споменот за него Ние го задржавме меѓу поколенијата по него.
79. Нека е Селам на Нух меѓу световите!
80. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите.
81. Тој, секако, беше меѓу робовите Наши, верници,
82. а другите, потоа, Ние ги потопивме.
83. А од странката негова, секако, беше и Ибрахим,
84. кога му дојде на Господарот со срце чисто,
85. кога му рече на бабо му и на народот негов: “Што обожавате?
86. Лажни богови ли, покрај Аллах, посакувате?
87. Па, какво е вашето мислење за Господарот на световите?”
88. Па, фрли еден поглед кон ѕвездите,
89. и рече: “Јас ќе се разболам, навистина!”
90. И ги свртеа плеќите, оддалечувајќи се.
91. И тој незабележливо им пријде на божествата нивни, и рече: “Не јадете ли?
92. Што ви е ... па, не зборувате?”
93. И неприметно им пријде, мавајќи ги со десната рака,
94. и луѓето веднаш побрзаа кон него.
95. Ибрахим рече: “Ги обожавате ли оние кои ги делкате?
96. А Аллах ве создаде и вас и она што го правите!”
97. Рекоа: “Направете му направа и фрлете го во огнот “
98. И ете, посакаа да го казнат, но Ние нив ги потценивме.
99. И тој рече: “Јас сум таму каде што ми нареди Господарот мој; Он ќе ме упати!
100. Господаре мој, подари ми дете кое ќе биде меѓу луѓето добри!”
101. И ете, Ние го зарадувавме со мило дете.
102. И бидејќи порасте, трудејќи се околу него, Ибрахим рече: “О синко, сонував, навистина, дека те колам, па види и размисли! Рече: “О бабо, направи го она што ти се наредува. Ќе видиш, иншаллах, дека ќе се стрпам.”
103. И бидејќи двајцата беа послушни, и кога го легна со лицето кон земја,
104. Ние повикавме: “О Ибрахим” -
105. да, го исполни сонот. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите!
106. Ова, навистина, е искушение вистинско.
107. И Ние го заменивме со еден голем брав.
108. А споменот за него Ние го задржавме меѓу поколенијата по него.
109. Селам врз Ибрахим!
110. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите!
111. Он, навистина, беше меѓу робовите верници Наши!
112. И Ние го зарадувавме со Исхак, пејгамбер меѓу добрите.
113. И врз него и врз Исхак се исипа благодатот Наш. Меѓу потомството нивно имаше, јасно, и такви кои работеа добро, и кои работеа зло за себеси!
114. И Харун и Муса, секако, Ние ги дарувавме:
115. ги избавивме нив и и народот нивни од неволјата голема;
116. Ние ги помогнавме и станаа победници.
117. И Ние им дадовме Книга разјаснувачка,
118. и Ние ги упативме по патот вистински.
119. И споменот за нив, меѓу оние по нив, Ние го сочувавме.
120. Селам врз Муса и врз Харун!
121. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите.
122. Оние, навистина, беа меѓу робовите верници Наши.
123. И Илјас, навистина, беше меѓу пејгамберите.
124. Кога му рече на народот свој: “Нема ли да бидете богобојазливи?”
125. Ба’ла ли го молите, а го оставате од творителите Најубавиот?
126. Аллах, Господарот ваш и Господар на предците ваши одамнешни.
127. И го сметаа за лашко. Оние, секако, ќе бидат во казната вовлечени,
128. а не и робовите Аллахови, чисти!
129. И споменот на него, по него, Ние го сочувавме.
130. Селам врз Илјас!
131. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите.
132. Тој, навистина, беше меѓу робовите верници Наши.
133. И Лут, навистина, беше меѓу пејгамберите.
134. Кога Ние го избавивме него и семејството негово... сите!
135. Освен една старица која остана со другите!
136. А другите, потоа, Ние ги уништивме.
137. Да, вие поминувате крај нив, наутро,
138. и навечер, исто така! Нема ли да се вразумите?
139. И Јунус, навистина, беше меѓу пејгамберите.
140. Кога Јунус побегна со чамецот преполн,
141. и ја фрли коцката и таа, ете, врз него падна.
142. И рибата го голтна, а тој требаше да биде опоменат.
143. И да не беше, навистина, меѓу оние кои Го слават,
144. ќе останеше во утробата од рибата, секако, до Денот кога ќе бидат оживеани.
145. И го исфрливме на едно место пусто; беше болен.
146. И Ние одредивме врз него да расте стебло од тиква.
147. И Ние го испративме на стотини илјади луѓе или повеќе.
148. И веруваа и, тогаш, Ние дадовме да уживаат до еден рок определен.
149. Па, постави им го ова прашање: “За Господарот ли твој ќерки а за нив синови?”
150. Или: Ги создадовме ли мелеките да бидат жени? А оние се сведоци!”
151. Ете, оние, заради мислењето свое, зборуваа:
152. “Аллах роди;” - оние, навистина, се лашковци!
153. Им даде ли Он предност на ќерките над синовите?
154. Што ви е така да судите,
155. не се сеќавате ли?
156. Или, пак, имате јасна власт?
157. Па, дојдете со Книгата ваша ако сте искрени!
158. Меѓу него и меѓу џиновите сродство припишуваат. А џиновите, секако, узнаа дека тие ќе бидат казнети.
159. Славен нека е Аллах, од она што оние му го припишуваат,
160. а тоа не го прават и робовите Аллахови, чисти!
161. Па, и вие и она што го обожавате,
162. не можете никој против Него да го заведете!
163. Освен оној кој ќе се пржи во огнот.
164. “Секому од нас е одредено место познато.
165. Ние сме, навистина, во редови поредени.
166. Да, ние сме оние кои славиме!”
167. А оние, секако, зборуваа:
168. “Да беше при нас Опомената на одамнешните,
169. ќе бевме, секако, Аллахови робови чисти.”
170. Па, во Опомената не веруваа. Па, ќе узнаат!
171. Да, претходеше зборот Наш за робовите Наши, пејгамбери:
172. оние, секако, ќе бидат меѓу помогнатите.
173. Војската Наша, секако, е онаа која ќе победи.
174. Па, сврти ги плеќите кон нив, до еден рок определен!
175. Па, посматрај ги и оние ќе бидат посматрачи!
176. Па, казната ли Наша ја забрзуваат?
177. Па, кога таа ќе ги стигне... е, само колку лошо ќе биде утрото на опоменатите!
178. Па, сврти ги плеќите кон нив, до еден рок определен!
179. И посматрај ги, па и оние ќе бидат посматрачи.
180. Славен нека биде Господарот твој. Господарот на силата, од она што Му го припишуваат!
181. И селам врз пејгамберите!
182. Благодарение на Аллах - Господарот на световите!
ЕС-САФАТ (Редици)
Мекка - 182 ајети
Во името на Аллах, Милостивиот Сомилосен!
1. Се колнам во редиците на поредените,
2. кои го пренесуваат она што се пренесува,
3. и кои, тогаш, кажуваат Опомена:
4. дека богот ваш, навистина, е Еден,
5. Господар на небесата и на Земјата и на она што е меѓу нив, и Господар на истоци.
6. Ние, навистина, го разубавуваме до вас најблиското небо со ѕвезден накит,
7. и го штитиме од секој шејтан пакосен,
8. за да не го слушнат гласот на возвишените чети кои ги гаѓаат, од сите страни,
9. и да ги истераат; нив ги чека казна што не престанува,
10. освен оној кој, при летот свој, нешто ќе грабне: него, ете, го следи светилка што свети.
11. Па, прашај ги: Потешко ли е оние да се создадат или оној што го создадовме? Па ги создадовме, навистина, од глина леплива.
12. Но, ти се чудиш а оние се исмеваат,
13. и кога ќе се советуваат, советите не ги прифаќаат,
14. а кога, пак, ќе видат знамение некакво, бараат да се потсмеваат,
15. и зборуваат: “Ова е само волшебништво јасно.
16. Кога ќе изумреме и кога земја и коски ќе станеме - тогаш ли да бидеме, навистина, оживеани?”
17. Или: “Нашите предци одамнешни?”
18. Кажи: “Да, и вие ќе бидете понижени!”
19. Само ќе биде, навистина, еден глас повик и, ете, ќе здогледаат,
20. и ќе речат: “Тешко нам! Па, ова е Денот суден!” -
21. и ќе речат: “Ова е Денот на Разделбата која ја сметавте за лажна.”
22. Зберете ги оние кои зулум правеа, а и жените нивни и она што го обожаваа,
23. освен Аллах; па, управи ги кон патот џехеннемски,
24. и згмечете ги: одговорни се, навистина!
25. - “Па, зошто еднинадруги не си помогнете?”
26. Да, на Денот овој оние ќе бараат да бидат послушни.
27. И ќе почнат еднисодруги да се прашуваат,
28. велејќи: “Вие, навистина, од десна страна ни дојдовте!”
29. А овие ќе речат: “Не, вие не бевте верници,
30. и ние немаме никаква власт над вас. Не, вие сте народ насилнички.”
31. “Па, се оствари зборот од Господарот наш: казната, навистина, ја пробаме.
32. И ете, во заблуда ве натеравме зашто ние, навистина, бевме во заблуда.”
33. На Денот тој оние, секако, ќе бидат во казната здружени.
34. Ете, така Ние постапуваме кон силниците!
35. Да, кога ќе им се рече дека нема друг бог освен Аллах се дуваат,
36. и зборуваат: “Зарем да ги оставиме божествата наши заради еден луд поет?”
37. Не, тој ја донесе вистината, и ги потврди пејгамберите.
38. Вие, секако, ќе ја вкусите казната болна,
39. и ќе бидете наградени само според она што го работевте,
40. но не ќе бидат казнети робовите Аллахови, чисти,
41. за нив има ‘рск познат,
42. и овошје и ќе бидат почитувани
43. во бавчите џеннетски, благословени,
44. врз дивани потпрени, едникондруги свртени!
45. Од едендодруг ќе се врти чаша со вода од извор:
46. бел и сладок за оние кои пијат.
47. Во него го нема она што ја поматува свеста, а од него оние и не ќе се опиваат.
48. И при нив ќе има девојки со крупни очи, и со соборени погледи,
49. како да се скриена белка од јајцето.
50. Едникондруги ќе си пристапуваат, прашувајќи се.
51. Гласноговорникот од нив ќе рече: “Јас, навистина, имав другар,
52. кој зборуваше: - Од оние ли си кои го потврдуваат пратеништвото?
53. И кога ќе изумреме и кога земја и коски ќе станеме, тогаш ли сметка да полагаме?”
54. Некој ќе рече: “Посакувате ли да погледнете од височина?”
55. Па, ќе погледа од височина и ќе го види другарот фрлен сред огнот џехеннемски,
56. и ќе рече: “Се колнам во Аллах, ете, само што не ме упропасти,
57. да не беше благодатот од Господарот мој, сигурно ќе бев меѓу присутните во џехеннемот.
58. Нема ли да умреме
59. по умирањето наше прво? И нема ли да бидеме казнети?
60. Ова, навистина, е победа голема!
61. За еднакво на ова... па нека работат оние кои, секако, работат.
62. Тоа ли е подобро уживање или стеблото Зеккум
63. кое за зулумќарите, навистина, Ние го одредивме да биде искушение?
64. Да, тоа е стебло кое никне од основата џехеннемска:
65. плодот му е како главите од шејтаните.
66. Па, тие ќе јадат од него и ќе ги полнат мевовите од него,
67. а потоа, сето тоа, навистина, ќе го измешаат со жешка вода,
68. а потоа враќањето нивно води до Џехеннемот, навистина!
69. И ќе ги најдат предците нивни во заблуда скршнати,
70. и оние ќе чекорат по стапалките свои.
71. Да, и пред нив скршна во заблуда мнозинството на народот дамнешен.
72. Да, и меѓу нив Ние испративме опоменувачи...
73. та, погледни каква беше казната за опоменатите,
74. а не и оние, Аллаховите робови чисти.
75. И Нух, секако, Не повика и, како убаво му се оѕвавме!
76. И Ние го избавивме него и семејството негово од маката голема,
77. и Ние решивме потомството негово да му продолжи да живее,
78. а споменот за него Ние го задржавме меѓу поколенијата по него.
79. Нека е Селам на Нух меѓу световите!
80. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите.
81. Тој, секако, беше меѓу робовите Наши, верници,
82. а другите, потоа, Ние ги потопивме.
83. А од странката негова, секако, беше и Ибрахим,
84. кога му дојде на Господарот со срце чисто,
85. кога му рече на бабо му и на народот негов: “Што обожавате?
86. Лажни богови ли, покрај Аллах, посакувате?
87. Па, какво е вашето мислење за Господарот на световите?”
88. Па, фрли еден поглед кон ѕвездите,
89. и рече: “Јас ќе се разболам, навистина!”
90. И ги свртеа плеќите, оддалечувајќи се.
91. И тој незабележливо им пријде на божествата нивни, и рече: “Не јадете ли?
92. Што ви е ... па, не зборувате?”
93. И неприметно им пријде, мавајќи ги со десната рака,
94. и луѓето веднаш побрзаа кон него.
95. Ибрахим рече: “Ги обожавате ли оние кои ги делкате?
96. А Аллах ве создаде и вас и она што го правите!”
97. Рекоа: “Направете му направа и фрлете го во огнот “
98. И ете, посакаа да го казнат, но Ние нив ги потценивме.
99. И тој рече: “Јас сум таму каде што ми нареди Господарот мој; Он ќе ме упати!
100. Господаре мој, подари ми дете кое ќе биде меѓу луѓето добри!”
101. И ете, Ние го зарадувавме со мило дете.
102. И бидејќи порасте, трудејќи се околу него, Ибрахим рече: “О синко, сонував, навистина, дека те колам, па види и размисли! Рече: “О бабо, направи го она што ти се наредува. Ќе видиш, иншаллах, дека ќе се стрпам.”
103. И бидејќи двајцата беа послушни, и кога го легна со лицето кон земја,
104. Ние повикавме: “О Ибрахим” -
105. да, го исполни сонот. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите!
106. Ова, навистина, е искушение вистинско.
107. И Ние го заменивме со еден голем брав.
108. А споменот за него Ние го задржавме меѓу поколенијата по него.
109. Селам врз Ибрахим!
110. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите!
111. Он, навистина, беше меѓу робовите верници Наши!
112. И Ние го зарадувавме со Исхак, пејгамбер меѓу добрите.
113. И врз него и врз Исхак се исипа благодатот Наш. Меѓу потомството нивно имаше, јасно, и такви кои работеа добро, и кои работеа зло за себеси!
114. И Харун и Муса, секако, Ние ги дарувавме:
115. ги избавивме нив и и народот нивни од неволјата голема;
116. Ние ги помогнавме и станаа победници.
117. И Ние им дадовме Книга разјаснувачка,
118. и Ние ги упативме по патот вистински.
119. И споменот за нив, меѓу оние по нив, Ние го сочувавме.
120. Селам врз Муса и врз Харун!
121. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите.
122. Оние, навистина, беа меѓу робовите верници Наши.
123. И Илјас, навистина, беше меѓу пејгамберите.
124. Кога му рече на народот свој: “Нема ли да бидете богобојазливи?”
125. Ба’ла ли го молите, а го оставате од творителите Најубавиот?
126. Аллах, Господарот ваш и Господар на предците ваши одамнешни.
127. И го сметаа за лашко. Оние, секако, ќе бидат во казната вовлечени,
128. а не и робовите Аллахови, чисти!
129. И споменот на него, по него, Ние го сочувавме.
130. Селам врз Илјас!
131. Ете, така Ние, навистина, ги наградуваме доброчинителите.
132. Тој, навистина, беше меѓу робовите верници Наши.
133. И Лут, навистина, беше меѓу пејгамберите.
134. Кога Ние го избавивме него и семејството негово... сите!
135. Освен една старица која остана со другите!
136. А другите, потоа, Ние ги уништивме.
137. Да, вие поминувате крај нив, наутро,
138. и навечер, исто така! Нема ли да се вразумите?
139. И Јунус, навистина, беше меѓу пејгамберите.
140. Кога Јунус побегна со чамецот преполн,
141. и ја фрли коцката и таа, ете, врз него падна.
142. И рибата го голтна, а тој требаше да биде опоменат.
143. И да не беше, навистина, меѓу оние кои Го слават,
144. ќе останеше во утробата од рибата, секако, до Денот кога ќе бидат оживеани.
145. И го исфрливме на едно место пусто; беше болен.
146. И Ние одредивме врз него да расте стебло од тиква.
147. И Ние го испративме на стотини илјади луѓе или повеќе.
148. И веруваа и, тогаш, Ние дадовме да уживаат до еден рок определен.
149. Па, постави им го ова прашање: “За Господарот ли твој ќерки а за нив синови?”
150. Или: Ги создадовме ли мелеките да бидат жени? А оние се сведоци!”
151. Ете, оние, заради мислењето свое, зборуваа:
152. “Аллах роди;” - оние, навистина, се лашковци!
153. Им даде ли Он предност на ќерките над синовите?
154. Што ви е така да судите,
155. не се сеќавате ли?
156. Или, пак, имате јасна власт?
157. Па, дојдете со Книгата ваша ако сте искрени!
158. Меѓу него и меѓу џиновите сродство припишуваат. А џиновите, секако, узнаа дека тие ќе бидат казнети.
159. Славен нека е Аллах, од она што оние му го припишуваат,
160. а тоа не го прават и робовите Аллахови, чисти!
161. Па, и вие и она што го обожавате,
162. не можете никој против Него да го заведете!
163. Освен оној кој ќе се пржи во огнот.
164. “Секому од нас е одредено место познато.
165. Ние сме, навистина, во редови поредени.
166. Да, ние сме оние кои славиме!”
167. А оние, секако, зборуваа:
168. “Да беше при нас Опомената на одамнешните,
169. ќе бевме, секако, Аллахови робови чисти.”
170. Па, во Опомената не веруваа. Па, ќе узнаат!
171. Да, претходеше зборот Наш за робовите Наши, пејгамбери:
172. оние, секако, ќе бидат меѓу помогнатите.
173. Војската Наша, секако, е онаа која ќе победи.
174. Па, сврти ги плеќите кон нив, до еден рок определен!
175. Па, посматрај ги и оние ќе бидат посматрачи!
176. Па, казната ли Наша ја забрзуваат?
177. Па, кога таа ќе ги стигне... е, само колку лошо ќе биде утрото на опоменатите!
178. Па, сврти ги плеќите кон нив, до еден рок определен!
179. И посматрај ги, па и оние ќе бидат посматрачи.
180. Славен нека биде Господарот твој. Господарот на силата, од она што Му го припишуваат!
181. И селам врз пејгамберите!
182. Благодарение на Аллах - Господарот на световите!
