СУРА
МЕРЈЕМ (Мерјем)
Мекка - 98 ајети
Во името на Аллах, Милостивиот Сомилосен!
1. Каф, ха, ја, ајн, сад!
2. Спомен од милоста на Господарот твој за Зекерија, робот Негов:
3. кога го замоли Господарот негов со скришна молба.
4. Зекерија рече: “Господаре мој, коскиве мои, навистина, ослабнаа, а косава ми побеле. И никогаш не останав, Господаре мој, кога молба ти упатив, несреќен.
5. Јас, навистина, се плашам од наследниците по мене, а жена ми е неротка, па затоа подари ми од Тебе заштитник,
6. кој ќе ме наследи мене и семејството Јакубово, и одреди да бидеш, Господаре мој, задоволен со него!”
7. “О Зекерија, Ние, навистина, ќе те зарадуваме со дете чие име е Јахја. Со такво име порано Ние никого не именувавме!”
8. Рече: “Господаре мој, па како ќе имам дете кога жена ми е неротка, а јас паднав во старост длабока?”
9. - Рече: “Ете, така ти е.” Пак рече: “Тоа за Господарот твој е лесно. Те создадов порано кога не беше ништо.”
10. Рече: “Господаре мој, дај ми знамение некакво!” Рече: “Знамение ти е тоа што не ќе им зборуваш на луѓето три вечери, а ќе бидеш здрав!”
11. Па, се појави кај народот свој, од михраб и тогаш им објави: “Славете Го, тогаш, наутро и приквечерина!”
12. “О Јахја, прифати ја Книгата силно” - и Ние му дадовме мудрост додека беше дете,
13. и нежност, исто така, од Нас, и чистота; беше богобојазлив,
14. учтив кон родителите свои, а не дрзок и непослушен.
15. И нека е селам на него, и на денот во кој е роден, и на денот во кој ќе умре, и на денот во кој ќе биде оживеан!
16. И спомени ја Мерјем во Книгата кога таа се оддалечи од семејството свое на едно место кон исток.
17. И постави, тогаш, завеса меѓу нив и меѓу неа и Ние го испративме Нашиот Џибрил и & се претстави како човек, еднакво!
18. Рече: “Јас се склонувам од тебе кон Милостивиот ако си богобојазлив.”
19. Тој рече: “Јас сум, навистина, пратеник од Господарот твој. Да, ќе ти подарам чисто дете.”
20. Таа рече: “И како ќе имам дете кога не ме допре ниеден човек, а јас не сум нечесна?”
21. Тој рече: “Ете, така ти е. Господарот твој рече: “Тоа е лесно за Господарот твој. Ќе определам тоа дете да биде знамение за луѓето и милост од Наша страна. Таа работа веќе е решена.”
22. И тогаш таа остана бремена и се оддалечи во едно место далечно.
23. И породилните болки ја присилија да дојде до едно стебло од урма, и рече: “Тешко мене! Зошто не си умрев пред ова и за секојпат да бидам заборавена?”
24. И ја повика глас под неа: “Не жалости се, Господарот твој, одреди под тебе да потече извор,
25. и стреси од урмината гранка, ќе попаѓаат врз тебе свежи урми.
26. Па, јади, пиј и биди радосна! Ако здогледаш некого, кажи: “Да, јас ветив да постам за Милостивиот, и денеска со никого нема да разговарам!”
27. Потоа таа дојде кај народот свој, носејќи го детето. И рекоа: “О Мерјем, ти направи нешто, секако, невидено!
28. О сестро Харунова, твојот бабо не беше лош, а и мајката твоја не беше нечесна!”
29. И таа даде ишарет кон него. Оние рекоа: “Како ќе зборуваме со дете кое е в крошна.”
30. Рече: “Јас сум, навистина, роб Аллахов; ми даде Книга и ме одреди за пејгамбер!
31. И направи да бидам благословен и каде било да сум, и ми остави во васиет и намаз и зекат с# додека сум жив,
32. да бидам учтив кон родителите мои, и да не бидам дрзок и строг.
33. Нека е селам на мене и на денот во кој сум роден, на денот кога ќе умрам и на денот во кој ќе бидам оживеан.”
34. Ете, тоа е Иса синот на Мерјем, Зборот на вистината, врз кого оние лага фрлаат.
35. На Аллах не му доликува да има дете. Возвишен е Он! Кога ќе реши за нешто само ќе рече: “Биди!” - и тоа, токму, ќе биде!
36. Аллах, навистина, е Господарот мој и Господарот ваш! Па, обожавајте Го! Ова е патот вистински!
37. И меѓу себе тие, тогаш, се поделија во деленици. Тешко на оние кои не веруваат во сведочењето на Денот голем!
38. Е, како добро ќе слушнат и како добро ќе видат на Денот кога ќе ни дојдат! Но, зулумќарите денес се во заблуда очигледна!
39. Потсети ги на Денот на хасретот кога работата ќе биде решена. Оние се во заблуда, не веруваат.
40. Ние, навистина, ќе ја наследиме земјата и она што е на неа, и Нам ќе ни се вратат.
41. И спомени го Ибрахима во Книгата. Тој беше, навистина, искрен пејгамбер.
42. Кога му рече на бабо му: “О бабо, зошто го обожаваш она што не слуша, што не гледа, она што не ти треба за ништо.
43. О бабо, мене, навистина, ми дојде знаење кое тебе не ти дојде. Па, следи ме, ќе те упатам по патот вистински!
44. О бабо, не обожавај го Шејтанот. Шејтанот, навистина, е непослушен кон Милостивиот!
45. О бабо, јас, навистина, се плашам да не те погоди казната од Милостивиот, па да станеш заштитник на Шејтанот.”
46. Бабо му рече: “О Ибрахим, посакуваш ли да ги занемариш божествата мои? Ако не пристанеш ќе те каменувам, сигурно! Оддалечи се од мене за долго време!”
47. Ибрахим рече: “Нека е селам со тебе. Ќе побарам прошка за тебе од Господарот мој. Он постојано е добар кон мене, навистина!
48. Ве оставам вас и оние кои ги повикувате, освен Аллах. Го повикувам Господарот мој. Јас, можеби, со молбата кон Господарот мој нема да бидам несреќен.”
49. И бидејќи се оддалечи од нив и од она што го обожаваа, освен Аллах, Ние му ги подаривме синовите Исхак и Јакуб. И двајцата Ние одредивме да бидат пејгамбери!
50. И ним, на двајцата Ние им подаривме од милоста Наша и одредивме за нив двајцата возвишен јазик на искреноста.
51. И спомени го Муса во Книгата. Он, навистина, беше чист; пратеник и пејгамбер.
52. И Ние го повикавме од правецот на Тур, од десната страна, и го приближивме за да слушне.
53. И Ние му го подаривме Харуна од милоста Наша, братот негов, за пејгамбер.
54. И спомени го Исмаила во Книгата. Он, навистина, беше искрен во ветувањето; пратеник и пејгамбер.
55. Му наредуваше на семејството и намаз и зекат; Господарот негов со него беше задоволен.
56. И спомени го Идриса во Книгата. Он беше искрен пејгамбер, навистина!
57. И Ние го извишивме на високо место!
58. Ете, тоа се оние пејгамбери од потомците Адемови, врз кои се разлеа благодатот Аллахов; и од оние што ги носевме со Нух, и од потомството Ибрахимово и Израилово, и од оние што ги упативме и што ги одликувавме... И кога им се кажуваат ајетите на Милостивиот, паѓаат на сеџде, плачејќи!
59. По нив дојдоа поколенија кои го оставаа намазот и кои ги следеа страстите... па, оние ќе се сретнат со злото:
60. освен оние кои се покајаа и кои работеа добро. Овие ќе влезат во Џеннетот и во ништо не ќе им се наштети,
61. во бавчите еденски кои Милостивиот им ги вети на робовитеСвои, кои веруваа во невидливото. Ветувањето Негово, навистина, ќе се оствари:
62. во нив нема да слушаат празни зборови, туку ќе слушаат само Селам а ‘рск ќе има за нив и наутро и навечер.
63. Ете, тоа е Џеннетот кој ќе го наследи од робовите Наши оној кој е богобојазлив.
64. “Во него влегуваме само со наредбата од Господарот твој. Негово е се она што е пред нас и она што е зад нас, и она што е меѓу нив. Господарот твој не е заборавеник!
65. Господарот на небесата и на Земјата и она што е меѓу нив. Та, обожавај Го и, во обожавањето Него, биди истраен. Знаеш ли за некого кој го има името Негово?”
66. Човекот вели: “Ќе бидам ли, по смртта, изваден жив?”
67. Не се сеќава ли човекот дека Ние и порано го создадовме кога тој, токму, не беше ништо?
68. Па,се колнам во Господарот твој дека Ние ќе ги збереме нив и шејтаните, сигурно, а потоа ќе им го претставиме Џехеннемот околу кого на колена ќе клечат,
69. потоа Ние ќе ги одвоиме настрана сите дружини кои беа најдрски кон Милостивиот.
70. Потоа, Ние, секако, најдобро знаеме за оние од нив кои треба да бидат пржени.
71. Нема никој што таму нема да стигне: кај Господарот твој одлуката за тоа е донесена.
72. Потоа Ние ќе ги одвоиме оние кои беа богобојазливи, а зулумќарите ќе ги оставиме да клечат во огнот.
73. И кога ќе им се кажуваат ајетите Наши јасни, оние кои не веруваа ќе им се обратат на оние кои веруваа: “Која од двете дружини има подобра положба и поубава дружина?”
74. И колку поколенија пред нив Ние уништивме, кои имаа поубав изглед и кои беа побогати?
75. Кажи: “ Кој е во заблуда... па, Милостивиот нека му ја продолжи заблудата. “ И кога ќе го здогледаат ветеното им, било да е тоа казната, било пропаста на светот, ќе узнаат, тогаш, кој има полоша положба и послаба војска.
76. Аллах на упатените ќе им го зголеми Патоказот, а за делата добри кои остануваат, кај Господарот твој, има награда подобра и услуга подобра.
77. Го виде ли оној кој не веруваше во ајетите Наши, и кој зборуваше: “Ќе ми бидат дадени имот и деца, сигурно!”
78. Му се предочи ли невидливото? Или, пак, го прифати ли кај Господарот договорот?
79. Не, Ние ќе го запишеме она што го тврди и многу ќе му ја продолжиме казната.
80. И Ние ќе го наследиме она што го зборуваше и ќе ни дојде сам.
81. И прифатија, освен Аллах, друг бог да им биде поткрепник.
82. Не, божествата не ќе го признаваат верувањето свое и ќе се свртат против нив!
83. Не виде ли како Ние ги испративме шејтаните против неверниците за да ги навраќаат постојано на свое?
84. Не брзај, тогаш, против нив. Ние, навистина, им ги одбројуваме деновите:
85. Денот во кој Ние ќе ги збереме богобојазливите, кон Милостивиот, по порака,
86. а силниците Ние ќе ги турнеме кон Џехеннемот, како на поило.
87. Ќе поседуваат посредништво само оние кои го прифатија Договорот на Милостивиот.
88. И зборуваа: “Милостивиот си присвои дете!”
89. Да, вие дојдовте со злогласна работа.
90. Само што небесата не испукаа, а Земјата не се распарча, а планините не се урнаа,
91. затоа што на Милостивиот дете Му припишуваа.
92. А на Милостивиот не Му треба да зема дете.
93. Сите оние кои се на небесата и на Земјата ќе Му дојдат на Милостивиот како робови.
94. Он, секако, ги пореди и точно ги изброи.
95. И секој од нив на Денот суден ќе дојде поединечно.
96. За оние кои веруваа и кои работеа добри дела Милостивиот, навистина, ќе им подари љубов.
97. Ние Кур’анот, навистина, го олеснивме со јазикот твој за да ги зарадуваш со него богобојазливите и со него да ги опоменеш спротиставувачите.
98. И колку поколенија пред нив Ние уништивме? Знаеш ли некого од нив? Или, пак, им слушаш ли некаков глас?
МЕРЈЕМ (Мерјем)
Мекка - 98 ајети
Во името на Аллах, Милостивиот Сомилосен!
1. Каф, ха, ја, ајн, сад!
2. Спомен од милоста на Господарот твој за Зекерија, робот Негов:
3. кога го замоли Господарот негов со скришна молба.
4. Зекерија рече: “Господаре мој, коскиве мои, навистина, ослабнаа, а косава ми побеле. И никогаш не останав, Господаре мој, кога молба ти упатив, несреќен.
5. Јас, навистина, се плашам од наследниците по мене, а жена ми е неротка, па затоа подари ми од Тебе заштитник,
6. кој ќе ме наследи мене и семејството Јакубово, и одреди да бидеш, Господаре мој, задоволен со него!”
7. “О Зекерија, Ние, навистина, ќе те зарадуваме со дете чие име е Јахја. Со такво име порано Ние никого не именувавме!”
8. Рече: “Господаре мој, па како ќе имам дете кога жена ми е неротка, а јас паднав во старост длабока?”
9. - Рече: “Ете, така ти е.” Пак рече: “Тоа за Господарот твој е лесно. Те создадов порано кога не беше ништо.”
10. Рече: “Господаре мој, дај ми знамение некакво!” Рече: “Знамение ти е тоа што не ќе им зборуваш на луѓето три вечери, а ќе бидеш здрав!”
11. Па, се појави кај народот свој, од михраб и тогаш им објави: “Славете Го, тогаш, наутро и приквечерина!”
12. “О Јахја, прифати ја Книгата силно” - и Ние му дадовме мудрост додека беше дете,
13. и нежност, исто така, од Нас, и чистота; беше богобојазлив,
14. учтив кон родителите свои, а не дрзок и непослушен.
15. И нека е селам на него, и на денот во кој е роден, и на денот во кој ќе умре, и на денот во кој ќе биде оживеан!
16. И спомени ја Мерјем во Книгата кога таа се оддалечи од семејството свое на едно место кон исток.
17. И постави, тогаш, завеса меѓу нив и меѓу неа и Ние го испративме Нашиот Џибрил и & се претстави како човек, еднакво!
18. Рече: “Јас се склонувам од тебе кон Милостивиот ако си богобојазлив.”
19. Тој рече: “Јас сум, навистина, пратеник од Господарот твој. Да, ќе ти подарам чисто дете.”
20. Таа рече: “И како ќе имам дете кога не ме допре ниеден човек, а јас не сум нечесна?”
21. Тој рече: “Ете, така ти е. Господарот твој рече: “Тоа е лесно за Господарот твој. Ќе определам тоа дете да биде знамение за луѓето и милост од Наша страна. Таа работа веќе е решена.”
22. И тогаш таа остана бремена и се оддалечи во едно место далечно.
23. И породилните болки ја присилија да дојде до едно стебло од урма, и рече: “Тешко мене! Зошто не си умрев пред ова и за секојпат да бидам заборавена?”
24. И ја повика глас под неа: “Не жалости се, Господарот твој, одреди под тебе да потече извор,
25. и стреси од урмината гранка, ќе попаѓаат врз тебе свежи урми.
26. Па, јади, пиј и биди радосна! Ако здогледаш некого, кажи: “Да, јас ветив да постам за Милостивиот, и денеска со никого нема да разговарам!”
27. Потоа таа дојде кај народот свој, носејќи го детето. И рекоа: “О Мерјем, ти направи нешто, секако, невидено!
28. О сестро Харунова, твојот бабо не беше лош, а и мајката твоја не беше нечесна!”
29. И таа даде ишарет кон него. Оние рекоа: “Како ќе зборуваме со дете кое е в крошна.”
30. Рече: “Јас сум, навистина, роб Аллахов; ми даде Книга и ме одреди за пејгамбер!
31. И направи да бидам благословен и каде било да сум, и ми остави во васиет и намаз и зекат с# додека сум жив,
32. да бидам учтив кон родителите мои, и да не бидам дрзок и строг.
33. Нека е селам на мене и на денот во кој сум роден, на денот кога ќе умрам и на денот во кој ќе бидам оживеан.”
34. Ете, тоа е Иса синот на Мерјем, Зборот на вистината, врз кого оние лага фрлаат.
35. На Аллах не му доликува да има дете. Возвишен е Он! Кога ќе реши за нешто само ќе рече: “Биди!” - и тоа, токму, ќе биде!
36. Аллах, навистина, е Господарот мој и Господарот ваш! Па, обожавајте Го! Ова е патот вистински!
37. И меѓу себе тие, тогаш, се поделија во деленици. Тешко на оние кои не веруваат во сведочењето на Денот голем!
38. Е, како добро ќе слушнат и како добро ќе видат на Денот кога ќе ни дојдат! Но, зулумќарите денес се во заблуда очигледна!
39. Потсети ги на Денот на хасретот кога работата ќе биде решена. Оние се во заблуда, не веруваат.
40. Ние, навистина, ќе ја наследиме земјата и она што е на неа, и Нам ќе ни се вратат.
41. И спомени го Ибрахима во Книгата. Тој беше, навистина, искрен пејгамбер.
42. Кога му рече на бабо му: “О бабо, зошто го обожаваш она што не слуша, што не гледа, она што не ти треба за ништо.
43. О бабо, мене, навистина, ми дојде знаење кое тебе не ти дојде. Па, следи ме, ќе те упатам по патот вистински!
44. О бабо, не обожавај го Шејтанот. Шејтанот, навистина, е непослушен кон Милостивиот!
45. О бабо, јас, навистина, се плашам да не те погоди казната од Милостивиот, па да станеш заштитник на Шејтанот.”
46. Бабо му рече: “О Ибрахим, посакуваш ли да ги занемариш божествата мои? Ако не пристанеш ќе те каменувам, сигурно! Оддалечи се од мене за долго време!”
47. Ибрахим рече: “Нека е селам со тебе. Ќе побарам прошка за тебе од Господарот мој. Он постојано е добар кон мене, навистина!
48. Ве оставам вас и оние кои ги повикувате, освен Аллах. Го повикувам Господарот мој. Јас, можеби, со молбата кон Господарот мој нема да бидам несреќен.”
49. И бидејќи се оддалечи од нив и од она што го обожаваа, освен Аллах, Ние му ги подаривме синовите Исхак и Јакуб. И двајцата Ние одредивме да бидат пејгамбери!
50. И ним, на двајцата Ние им подаривме од милоста Наша и одредивме за нив двајцата возвишен јазик на искреноста.
51. И спомени го Муса во Книгата. Он, навистина, беше чист; пратеник и пејгамбер.
52. И Ние го повикавме од правецот на Тур, од десната страна, и го приближивме за да слушне.
53. И Ние му го подаривме Харуна од милоста Наша, братот негов, за пејгамбер.
54. И спомени го Исмаила во Книгата. Он, навистина, беше искрен во ветувањето; пратеник и пејгамбер.
55. Му наредуваше на семејството и намаз и зекат; Господарот негов со него беше задоволен.
56. И спомени го Идриса во Книгата. Он беше искрен пејгамбер, навистина!
57. И Ние го извишивме на високо место!
58. Ете, тоа се оние пејгамбери од потомците Адемови, врз кои се разлеа благодатот Аллахов; и од оние што ги носевме со Нух, и од потомството Ибрахимово и Израилово, и од оние што ги упативме и што ги одликувавме... И кога им се кажуваат ајетите на Милостивиот, паѓаат на сеџде, плачејќи!
59. По нив дојдоа поколенија кои го оставаа намазот и кои ги следеа страстите... па, оние ќе се сретнат со злото:
60. освен оние кои се покајаа и кои работеа добро. Овие ќе влезат во Џеннетот и во ништо не ќе им се наштети,
61. во бавчите еденски кои Милостивиот им ги вети на робовитеСвои, кои веруваа во невидливото. Ветувањето Негово, навистина, ќе се оствари:
62. во нив нема да слушаат празни зборови, туку ќе слушаат само Селам а ‘рск ќе има за нив и наутро и навечер.
63. Ете, тоа е Џеннетот кој ќе го наследи од робовите Наши оној кој е богобојазлив.
64. “Во него влегуваме само со наредбата од Господарот твој. Негово е се она што е пред нас и она што е зад нас, и она што е меѓу нив. Господарот твој не е заборавеник!
65. Господарот на небесата и на Земјата и она што е меѓу нив. Та, обожавај Го и, во обожавањето Него, биди истраен. Знаеш ли за некого кој го има името Негово?”
66. Човекот вели: “Ќе бидам ли, по смртта, изваден жив?”
67. Не се сеќава ли човекот дека Ние и порано го создадовме кога тој, токму, не беше ништо?
68. Па,се колнам во Господарот твој дека Ние ќе ги збереме нив и шејтаните, сигурно, а потоа ќе им го претставиме Џехеннемот околу кого на колена ќе клечат,
69. потоа Ние ќе ги одвоиме настрана сите дружини кои беа најдрски кон Милостивиот.
70. Потоа, Ние, секако, најдобро знаеме за оние од нив кои треба да бидат пржени.
71. Нема никој што таму нема да стигне: кај Господарот твој одлуката за тоа е донесена.
72. Потоа Ние ќе ги одвоиме оние кои беа богобојазливи, а зулумќарите ќе ги оставиме да клечат во огнот.
73. И кога ќе им се кажуваат ајетите Наши јасни, оние кои не веруваа ќе им се обратат на оние кои веруваа: “Која од двете дружини има подобра положба и поубава дружина?”
74. И колку поколенија пред нив Ние уништивме, кои имаа поубав изглед и кои беа побогати?
75. Кажи: “ Кој е во заблуда... па, Милостивиот нека му ја продолжи заблудата. “ И кога ќе го здогледаат ветеното им, било да е тоа казната, било пропаста на светот, ќе узнаат, тогаш, кој има полоша положба и послаба војска.
76. Аллах на упатените ќе им го зголеми Патоказот, а за делата добри кои остануваат, кај Господарот твој, има награда подобра и услуга подобра.
77. Го виде ли оној кој не веруваше во ајетите Наши, и кој зборуваше: “Ќе ми бидат дадени имот и деца, сигурно!”
78. Му се предочи ли невидливото? Или, пак, го прифати ли кај Господарот договорот?
79. Не, Ние ќе го запишеме она што го тврди и многу ќе му ја продолжиме казната.
80. И Ние ќе го наследиме она што го зборуваше и ќе ни дојде сам.
81. И прифатија, освен Аллах, друг бог да им биде поткрепник.
82. Не, божествата не ќе го признаваат верувањето свое и ќе се свртат против нив!
83. Не виде ли како Ние ги испративме шејтаните против неверниците за да ги навраќаат постојано на свое?
84. Не брзај, тогаш, против нив. Ние, навистина, им ги одбројуваме деновите:
85. Денот во кој Ние ќе ги збереме богобојазливите, кон Милостивиот, по порака,
86. а силниците Ние ќе ги турнеме кон Џехеннемот, како на поило.
87. Ќе поседуваат посредништво само оние кои го прифатија Договорот на Милостивиот.
88. И зборуваа: “Милостивиот си присвои дете!”
89. Да, вие дојдовте со злогласна работа.
90. Само што небесата не испукаа, а Земјата не се распарча, а планините не се урнаа,
91. затоа што на Милостивиот дете Му припишуваа.
92. А на Милостивиот не Му треба да зема дете.
93. Сите оние кои се на небесата и на Земјата ќе Му дојдат на Милостивиот како робови.
94. Он, секако, ги пореди и точно ги изброи.
95. И секој од нив на Денот суден ќе дојде поединечно.
96. За оние кои веруваа и кои работеа добри дела Милостивиот, навистина, ќе им подари љубов.
97. Ние Кур’анот, навистина, го олеснивме со јазикот твој за да ги зарадуваш со него богобојазливите и со него да ги опоменеш спротиставувачите.
98. И колку поколенија пред нив Ние уништивме? Знаеш ли некого од нив? Или, пак, им слушаш ли некаков глас?
