[Boots]

51. Ad-Dariyat – Oni koji pušu Mekka – 60 ajeta.

U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!

1. Tako Mi o­nih koji pušu snažno,

2. i o­nih koji teret nose,

3. i o­nih koji plove lahko,

4. i o­nih koji naredbe sprovode -

5. istina je, zaista, o­no čime vam se prijeti,

6. nagrada i kazna sigurno će biti!

7. Tako Mi neba punog zvjezdanih puteva,

8. vi govorite nejednako,

9. od njega se odvraća o­naj za kog se znalo da će se odvratiti.

10. Neka prokleti budu lažljivci

11. koji su, utonuli u neznanje, ravnodušni!

12. o­ni pitaju: “Kada će Dan sudnji?”

13. o­noga Dana kada se u vatri budu pržili!

14. “Iskusite kaznu svoju – to je o­no što ste požurivali!”

15. o­ni koji su se Allaha bojali – u džennetskim baščama će, među izvorima, boraviti,

16. primaće o­no što im Gospodar njihov bude darovao, jer, o­ni su prije toga dobra djela činili,

17. noću su malo spavali

18. i u praskazorje oprost od grijeha molili,

19. a u imecima njihovim bio je udio i za o­noga koji prosi i za o­noga koji ne prosi.

20. Na Zemlji su dokazi za o­ne koji čvrsto vjeruju,

21. a i u vama samima – zar ne vidite? -

22. a na nebu je opskrba vaša i o­no što vam se obećava.

23. I, tako Mi Gospodara neba i Zemlje, to je istina, kao što je istina da govorite!

24. Da li je doprla do tebe vijest o uvaženim gostima Ibrahimovim

25. kada mu o­ni uđoše i rekoše: “Mir vama!”, i o­n reče: “Mir vama, ljudi neznani!”

26. I o­n neprimijetno ode ukućanima svojim i donese debelo tele,

27. i primače im ga: “Zar nećete da jedete?” – upita,

28. osjetivši od njih u duši zebnju. “Ne boj se!” – rekoše, i obradovaše ga dječakom koji će učen biti.

29. I pojavi se se žena njegova uzvikujući i po licu se udarajući, i reče: “Zar ja, stara, nerotkinja?!”*

30. “Tako je odredio Gospodar tvoj” – rekoše o­ni -

“On je Mudar i Sveznajući.”

31. “A šta vi hoćete, o izaslanici?” – upita Ibrahim.

32. “Poslani smo narodu grješnom” – rekoše -

33. “da sručimo na njih grumenje od ilovače,

34. svako obilježeno u Gospodara tvoga za o­ne koji su u razvratu svaku mjeru prešli.”

35. I Mi iz njega vjernike izvedosmo -

36. a u njemu samo jednu kuću muslimansku nađosmo -

37. i u njemu za sve o­ne koji se boje patnje neizdržive znak ostavismo.

38. I o Musau, kada ga s očiglednim dokazom faraonu poslasmo,

39. a o­n, uzdajući se u moć svoju, okrenu glavu i reče: “Čarobnjak je ili lud!”

40. I Mi i njega i vojske njegove dohvatismo, pa ih u more bacismo, jer je bio osudu zaslužio.

41. I o Adu, kada na njih vjetar poslasmo u kome nije bilo nikakva dobra -

42. pored čega god je prošao, ništa nije poštedio, sve je u gnjilež pretvorio.

43. I o Semudu, kad mu bi rečeno: “Uživajte još izvjesno vrijeme!”

44. I o­ni se oglušiše o naređenje Gospodara svoga, pa ih uništi strašan glas na oči njihove,

45. i ne mogaše se ni dići ni od kazne odbraniti.

46. I o Nuhovu narodu, davno prije; to, zaista, bijaše narod neposlušni!

47. Mi smo nebo moći Svojoj sazdali, a Mi, uistinu, još neizmjerno mnogo možemo,

48. i Zemlju smo prostrli – tako je divan o­naj koji je prostro! -

49. i od svega po par stvaramo da biste vi razmislili!

50. “Zato požurite Allahu, ja sam vam od Njega da vas javno upozorim;

51. ne prihvatajte drugog boga osim Allaha, ja sam vam od Njega da vas jasno opomenem!”

52. I tako je bilo, ni o­nima prije ovih nije došao nijedan poslanik, a da nisu rekli: “Čarobnjak je!”, ili: “Lud je!”

53. Zar su to jedni drugima u amanet ostavljali? Nisu, nego su o­ni ljudi koji su u zlu svaku mjeru bili prevršili,

54. zato ove ostavi, prijekor nećeš zaslužiti,

55. i nastavi savjetovati, savjet će vjernicima, doista, koristiti.

56. Džine i ljude sam stvorio samo zato da Mi se klanjaju,

57. Ja ne tražim od njih opskrbu niti želim da Me hrane,

58. opskrbu daje jedino Allah, Moćni i Jaki!

59. A nevjernike će stići kazna kao što je stigla i o­ne koji su bili kao o­ni, i neka Me ne požuruju,

60. jer, teško nevjernicima na Dan kojim im se prijeti!

(Kur’an Časni)

[Media]

51. Surah Adh-Dhariyat (The Winds that Scatter)

In the Name of Allah, The Most Gracious, Most Merciful

1. By (the winds) that scatter dust.

2. And (the clouds) that bear heavy weight of water;

3. And (the ships) that float with ease and gentleness;

4. And those (angels) who distribute (provisions, rain, and other blessings) by (Allah's) Command;-

5. Verily, that which you are promised (i.e. Resurrection in the Hereafter and receiving the reward or punishment of good or bad deeds, etc.) is surely true.

6. And verily, the Recompense is sure to happen.

7. By the heaven full of paths,

8. Certainly, you have different ideas (about Muhammad and the Qur'an).

9. Turned aside therefrom (i.e. from Muhammad and the Qur'an) is he who is turned aside (by the Decree and Preordainment ÇáÞÖÇ æÇáÞÏÑ of Allah).

10. Cursed be the liars,

11. Who are under a cover of heedlessness (think not about the gravity of the Hereafter),

12. They ask; "When will be the Day of Recompense?"

13. (It will be) a Day when they will be tried (i.e. burnt) over the Fire!

14. "Taste you your trial (burning)! This is what you used to ask to be hastened!"

15. Verily, the Muttaqun (pious - see V.2:2) will be in the midst of Gardens and Springs (in the Paradise),

16. Taking joy in the things which their Lord has given them. Verily, they were before this Muhsinun (good-doers - see V.2:112).

17. They used to sleep but little by night [invoking their Lord (Allah) and praying, with fear and hope].

18. And in the hours before dawn, they were (found) asking (Allah) for forgiveness,

19. And in their properties there was the right of the beggar, and the Mahrum (the poor who does not ask the others) ,

20. And on the earth are signs for those who have Faith with certainty,

21. And also in your ownselves. Will you not then see?

22. And in the heaven is your provision, and that which you are promised.

23. Then, by the Lord of the heaven and the earth, it is the truth (i.e. what has been promised to you), just as it is the truth that you can speak.

24. Has the story reached you, of the honoured guests [three angels; Jibrael (Gabriel) along with another two] of Ibrahim (Abraham)?

25. When they came in to him, and said, "Salam, (peace be upon you)!" He answered; "Salam, (peace be upon you )," and said: "You are a people unknown to me,"

26. Then he turned to his household, so brought out a roasted calf [as the property of Ibrahim (Abraham) was mainly cows].

27. And placed it before them, (saying): "Will you not eat?"

28. Then he conceived a fear of them (when they ate not). They said: "Fear not." And they gave him glad tidings of an intelligent son, having knowledge (about Allah and His religion of True Monotheism).

29. Then his wife came forward with a loud voice, she smote her face, and said: "A barren old woman!"

30. They said: "Even so says your Lord. Verily, He is the All-Wise, the All-Knower."

31. [Ibrahim (Abraham)] said: "Then for what purpose you have come, O Messengers?"

32. They said: "We have been sent to a people who are Mujrimun (polytheists, sinners, criminals, disbelievers in Allah);

33. To send down upon them stones of baked clay.

34. Marked by your Lord for the Musrifun (polytheists, criminals, sinners those who trespass Allah's set limits in evil-doings by committing great sins).

35. So We brought out from therein the believers.

36. But We found not there any household of the Muslims except one [i.e. Lout (Lot) and his two daughters].

37. And We have left there a sign (i.e. the place of the Dead Sea , well-known in Palestine) for those who fear the painful torment.

38. And in Musa (Moses) (too, there is a sign). When We sent him to Fir'aun (Pharaoh) with a manifest authority.

39. But [Fir'aun (Pharaoh)] turned away (from Belief in might) along with his hosts, and said: "A sorcerer, or a madman."

40. So We took him and his hosts, and dumped them into the sea, while he was to be blamed.

41. And in 'Ad (there is also a sign) when We sent against them the barren wind;

42. It spared nothing that it reached, but blew it into broken spreads of rotten ruins.

43. And in Thamud (there is also a sign), when they were told: "Enjoy yourselves for a while!"

44. But they insolently defied the Command of their Lord, so the Sa'iqah overtook them while they were looking.

45. Then they were unable to rise up, nor could they help themselves.

46. (So were) the people of Nuh (Noah) before them. Verily, they were a people who were Fasiqun (rebellious, disobedient to Allah).

47. With power did We construct the heaven. Verily, We are Able to extend the vastness of space thereof.

48. And We have spread out the earth, how Excellent Spreader (thereof) are We!

49. And of everything We have created pairs, that you may remember (the Grace of Allah).

50. So flee to Allah (from His Torment to His Mercy Islamic Monotheism), verily, I (Muhammad ) am a plain warner to you from Him.

51. And set not up (or worship) any other ilahan (god) along with Allah [Glorified be He (Alone), Exalted above all that they associate as partners with Him]. Verily, I (Muhammad ) am a plain warner to you from Him.

52. Likewise, no Messenger came to those before them, but they said: "A sorcerer or a madman!"

53. Have they (the people of the past) transmitted this saying to these (Quraish pagans)? Nay, they are themselves a people transgressing beyond bounds (in disbelief)!

54. So turn away (O Muhammad ) from them (Quraish pagans) you are not to be blamed (as you have conveyed Allah's Message).

55. And remind (by preaching the Qur'an, O Muhammad ) for verily, the reminding profits the believers.

56. And I (Allah) created not the jinns and humans except they should worship Me (Alone).

57. I seek not any provision from them (i.e. provision for themselves or for My creatures) nor do I ask that they should feed Me (i.e. feed themselves or My creatures).

58. Verily, Allah is the All-Provider, Owner of Power, the Most Strong.

59. And verily, for those who do wrong, there is a portion of torment like to the evil portion of torment (which came for) their likes (of old), so let them not ask Me to hasten on!

60. Then, woe to those who disbelieve (in Allah and His Oneness Islamic Monotheism) from (that) their Day which they have been promised (for their punishment).

[Media]

Ad–Dariyat (51) – Oni koji pušu

سورة الذاريات

Mekka – 60 ajeta

U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog

( بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ )

1. Tako Mi onih koji pušu snažno,

وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا

2. i onih koji teret nose,

فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا

3. i onih koji plove lahko,

فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا

4. i onih koji naredbe sprovode, –

فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا

5. istina je, zaista, ono čime vam se prijeti,

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ

6. nagrada i kazna sigurno će biti!

وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ

7. Tako Mi neba punog zvjezdanih puteva,

وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ

8. vi govorite nejednako,

إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ

9. od njega se odvraća onaj za kog se znalo da će se odvratiti.

يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ

10. Neka prokleti budu lažljivci

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ

11. koji su, utonuli u neznanje, ravnodušni!

الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ

12. Oni pitaju: “Kada će Dan sudnji?”

يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ

13. Onoga Dana kada se u vatri budu pržili!

يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ

14. “Iskusite kaznu svoju – to je ono što ste požurivali!”

ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ

15. Oni koji su se Allaha bojali – u džennetskim baščama će, među izvorima, boraviti,

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

16. primaće ono što im Gospodar njihov bude darovao, jer, oni su prije toga dobra djela činili,

آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ

17. noću su malo spavali

كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ

18. i u praskazorje oprost od grijeha molili,

وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

19. a u imecima njihovim bio je udio i za onoga koji prosi i za onoga koji ne prosi.

وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ

20. Na Zemlji su dokazi za one koji čvrsto vjeruju,

وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ

21. a i u vama samima – zar ne vidite?

وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

22. a na nebu je opskrba vaša i ono što vam se obećava.

وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ

23. I, tako Mi Gospodara neba i Zemlje, to je istina, kao što je istina da govorite!

فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ

24. Da li je doprla do tebe vijest o uvaženih gostima Ibrahimovim

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ

25. kada mu oni uđoše i rekoše: “Mir vama!”, i on reče: “Mir vama, ljudi neznani!”

إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ

26. I on neprimjetno ode ukućanima svojim i donese debelo tele,

فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ

27. i primače im ga: “Zar nećete da jedete?” – upita,

فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ

28. osjetivši od njih u duši zebnju. “Ne boj se!” – rekoše, i obradovaše ga dječakom koji će učen biti.

فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ

29. I pojavi se se žena njegova uzvikujući i po licu se udarajući, i reče: “Zar ja, stara, nerotkinja?!”

فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

30. “Tako je odredio Gospodar tvoj” – rekoše oni -, “On je Mudar i Sveznajući.”

قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

31. “A šta vi hoćete, o izaslanici?” – upita Ibrahim.

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

32. “Poslani smo narodu grešnom” – rekoše –

قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ

33. “da sručimo na njih grumenje od ilovače,

لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ

34. svako obilježeno u Gospodara tvoga za one koji su razvratu svaku mjeru prešli.”

مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

35. I Mi iz njega vjernike izvedosmo –

فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

36. a u njemu samo jednu kuću muslimansku nađosmo –

فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ

37. i u njemu za sve one koji se boje patnje neizdržive znak ostavismo.

وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

38. I o Musau, kada ga s očiglednim dokazom faraonu poslasmo,

وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

39. a on, uzdajući se u moć svoju, okrenu glavu i reče: “Čarobnjak je ili lud!”

فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

40. I Mi i njega i vojske njegove dohvatismo, pa ih u more bacismo, jer je bio osudu zaslužio.

فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ

41. I o Adu, kada na njih vjetar poslasmo u kome nije bilo nikakva dobra, –

وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ

42. pored čega god je prošao, ništa nije poštedio, sve je u gnjilež pretvorio.

مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ

43. I o Semudu, kad mu bi rečeno: “Uživajte još izvjesno vrijeme!”

وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ

44. I oni se oglušiše o naređenje Gospodara svoga, pa ih uništi strašan glas na oči njihove,

فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ

45. i ne mogaše se ni dići ni od kazne odbraniti.

فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ

46. I o Nuhovu narodu, davno prije; to, zaista, bijaše narod neposlušni!

وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ

47. Mi smo nebo moći Svojoj sazdali, a Mi, uistinu, još neizmjerno mnogo možemo,

وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

48. i Zemlju smo prostrli – tako je divan Onaj koji je prostro! –

وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ

49. i od svega po par stvaramo da biste vi razmislili!

وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

50. “Zato požurite Allahu, ja sam vam od Njega da vas javno upozorim;

فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

51. ne prihvatajte drugog boga osim Allaha, ja sam vam od Njega da vas javno opomenem!”

وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

52. I tako je bilo, ni onima prije ovih nije došao nijedan poslaik, a da nisu rekli: “Čarobnjak je!”, ili: “Lud je!”

كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

53. zar su to jedni drugima u amanet ostavljali? Nisu, nego su oni ljudi koji su u zlu svaku mjeru bili prevršili,

أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ

54. zato ove ostavi, prijekor nećeš zaslužiti,

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ

55. i nastavi savjetovati, savjet će vjernicima, doista, koristiti.

وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ

56. Džinove i ljude sam stvorio samo zato da Mi se klanjaju,

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ

57. Ja ne tražim od njih opskrbu niti želim da Me hrane,

مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ

58. opskrbu daje jedino Allah, Moćni i Jaki!

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ

59. A nevjernike će stiće kazna kao što je stigla i one koji su bili kao oni, i neka Me ne požuruju,

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ

60. jer, teško nevjernicima na Dan kojim im se prijeti!

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ