СУРА
“ЕЛ-КИЈАМЕ” (“Пропаст на светот”)
Мекка - 40 ајети
Во името на Аллах Милостивиот Сомилосен!
1. Не! Јас се колнам во денот кијаметски!
2. Но, не! Јас се колнам во душата која самата себеси се грди!
3. Мисли ли човекот дека Ние никогаш нема да ги збереме коските негови?
4. Е, уште како! Ние сме Кадри дури и да ги поредиме и јагодиците на прстите негови.
5. Но, човекот посакува пред него да греши;
6. прашува кога ќе се случи кијаметот.
7. Кога опулот ќе се закочи, плашејќи се,
8. и кога Месечината ќе потемни,
9. и кога ќе се соединат Сонцето и Месечината,
10. на Денот тој човекот ќе рече: “Каде да се побегне?”
11. Нема никаде! Нема засолниште!
12. Кон Господарот твој, на Денот тој, ќе се биде насочен!
13. Човекот ќе биде известен на Денот тој и за она што го оставил.
14. Човекот, меѓутоа, за себеси ќе си сведочи,
15. и покрај тоа што ќе ги изнесува оправдувањата свои!
16. Не изговарај ги харфовите на Кур’анот со јазикот твој за да брзаш со него:
17. Наша обврска, навистина, е да го збереме и да го читаме.
18. Па, кога ќе го читаме, следи го читањето негово!
19. Потоа неговото објаснување е Наша обврска, навистина!
20. Но, не! Вие ја посакувате мигновеноста,
21. а ја оставате вечноста!
22. На Денот тој некои лица ќе бидат блескотни,
23. со свртен поглед кон Господарот свој,
24. а некои лица, пак, ќе бидат намуртени,
25. и ќе очекуваат да се случи нешто што ќе им ги скрши пршлените.
26. Но, не! Кога душата ќе стигне до клучната коска,
27. и кога ќе се викне: “Кој ќе го излечи?!”
28. Ќе се убеди дека тоа е Разделба,
29. и ногата околу ногата ќе се свитка,
30. кон Господарот твој, на Денот тој, ќе се турне,
31. па, не веруваше и намаз не клањаше,
32. но затоа, пак, лажеше и плеќите ги вртеше,
33. а потоа, кај семејството свое, горделиво одеше.
34. Тешко тебе! Е, па, тешко тебе!
35. И уште еднаш: Тешко тебе! Па, пак, тешко тебе!
36. Мисли ли човекот дека ќе биде оставен тек така?
37. Не беше ли капка семе, семе што се фрла?
38. А по ова угрушок од крв, па го создаде и обличје му даде,
39. и од него создаде пар: машко и женско.
40. И нели тогаш Он е Кадар мртвите да ги оживи?
“ЕЛ-КИЈАМЕ” (“Пропаст на светот”)
Мекка - 40 ајети
Во името на Аллах Милостивиот Сомилосен!
1. Не! Јас се колнам во денот кијаметски!
2. Но, не! Јас се колнам во душата која самата себеси се грди!
3. Мисли ли човекот дека Ние никогаш нема да ги збереме коските негови?
4. Е, уште како! Ние сме Кадри дури и да ги поредиме и јагодиците на прстите негови.
5. Но, човекот посакува пред него да греши;
6. прашува кога ќе се случи кијаметот.
7. Кога опулот ќе се закочи, плашејќи се,
8. и кога Месечината ќе потемни,
9. и кога ќе се соединат Сонцето и Месечината,
10. на Денот тој човекот ќе рече: “Каде да се побегне?”
11. Нема никаде! Нема засолниште!
12. Кон Господарот твој, на Денот тој, ќе се биде насочен!
13. Човекот ќе биде известен на Денот тој и за она што го оставил.
14. Човекот, меѓутоа, за себеси ќе си сведочи,
15. и покрај тоа што ќе ги изнесува оправдувањата свои!
16. Не изговарај ги харфовите на Кур’анот со јазикот твој за да брзаш со него:
17. Наша обврска, навистина, е да го збереме и да го читаме.
18. Па, кога ќе го читаме, следи го читањето негово!
19. Потоа неговото објаснување е Наша обврска, навистина!
20. Но, не! Вие ја посакувате мигновеноста,
21. а ја оставате вечноста!
22. На Денот тој некои лица ќе бидат блескотни,
23. со свртен поглед кон Господарот свој,
24. а некои лица, пак, ќе бидат намуртени,
25. и ќе очекуваат да се случи нешто што ќе им ги скрши пршлените.
26. Но, не! Кога душата ќе стигне до клучната коска,
27. и кога ќе се викне: “Кој ќе го излечи?!”
28. Ќе се убеди дека тоа е Разделба,
29. и ногата околу ногата ќе се свитка,
30. кон Господарот твој, на Денот тој, ќе се турне,
31. па, не веруваше и намаз не клањаше,
32. но затоа, пак, лажеше и плеќите ги вртеше,
33. а потоа, кај семејството свое, горделиво одеше.
34. Тешко тебе! Е, па, тешко тебе!
35. И уште еднаш: Тешко тебе! Па, пак, тешко тебе!
36. Мисли ли човекот дека ќе биде оставен тек така?
37. Не беше ли капка семе, семе што се фрла?
38. А по ова угрушок од крв, па го создаде и обличје му даде,
39. и од него создаде пар: машко и женско.
40. И нели тогаш Он е Кадар мртвите да ги оживи?
