СУРА
“КАФ” (“каф”)
Мекка - 45 ајети
Во името на Аллах Милостивиот Сомилосен!
1. Каф! Се колнам во Кур’анот славен.
2. Но, ете се чудат затоа што им дојде еден опоменувач меѓу нив... па, неверниците велат: Ова е чудна работа!
3. Зарем кога ќе умреме и кога ќе станеме земја? Ете, тоа враќање е невозможно.
4. Ние знаеме, секако, што ќе им одземе земјата. Кај нас е Книгата што се чува!
5. Но, не! Оние лажат за вистината, бидејќи таа веќе им дојде: токму, сметени се!
6. Зошто не гледаат кон небото над нив? Како Ние го подигнавме и како го накитивме и како е без недостаток?
7. И Земјата како Ние ја раширивме и како по неа брда расфрлавме, и од неа како да никнат секакви плодови убави,
8. како очигледност и опомена за секој роб кој се обраќа.
9. И од небото Ние спуштивме вода благородна, па со неа даваме да никнат и зеленчуци и жито што се жнее,
10. и урми високи, во листовите збрани,
11. како ‘рск за робовите, и со водата, исто така, Ние го оживуваме мртвиот предел. Ете, такво ќе биде проживувањето!
12. И пред нив лажеа: и народот на Нух, и жителите на Рес, и на Семуд,
13. и на Ад, и фараонот и браќата на Лут,
14. и жителите на Ајка и народот на Туб. Сите тие ги сметаа за лажни пејгамберите... па се овистини ветувањето!
15. Па, се уморивме ли со творењето прво? Но тоа се оние кои не се начисто со новото создавање!
16. Ние, секако, го создадовме човекот и знаеме што му шепоти душата. Ние сме му, меѓутоа, поблиску од жилата во гркланот.
17. Кога ќе се сретнат двајца, еден од левата а еден од десната страна, и кога ќе седнат,
18. не ќе прозборат ниеден збор а да при себе нема бдеец, спремен!
19. Маките смртни ќе дојдат, навистина! Од тоа, ете, не можеш да побегнеш!
20. И ќе се дувне во Сурлата! Ете, тоа е Денот ветен!
21. И секоја душа ќе дојде со нејзин надзорник и сведок!
22. Ти беше, секако, невнимателен кон ова, па Ние ја подигнавме завесата пред тебе и опулот твој денес е остар.
23. Другарот негов ќе рече: “ Овој до мене е спремен.
24. Фрли го во Џехеннемот секој неверник, инаетчија!
25. Кој добро забрануваше, престапник, сомнителен!
26. Кој, покрај Аллах, друг бог прифаќаше, - та, фрли го во казната жестока!”
27. Другарот негов ќе рече: Господаре наш, не е мое да го присилувам, но тој, секако, беше скршнат во заблуда далечна.
28. Аллах ќе рече: Не расправајте се при Мене. Јас ве опоменав, секако, уште од порано,
29. кај Мене зборот не се менува и Јас не сум неправеден кон робовите.
30. Ден во кој ќе му речеме на Џехеннемот: “Се наполни ли?” - а тој ќе рече: Има ли уште?
31. И ќе се приближи Џеннетот за богобојазливите, сосем, блиску.
32. “Ова е, токму, она што ви се ветуваше: за секој покајник и заштитник,
33. кој се плаши од Милостивиот и во тајност, и кој ќе дојде со срце оддадено.
34. Влезете во него со селам! Ете, ова е Денот на вечноста!”
35. Во него за нив ќе има се што ќе посакаат. А кај Нас има и повеќе од тоа!
36. И колку поколенија Ние пред нив уништивме, кои беа посилни од нив, и кои талкаа по земјите! Има ли каде да се скријат?
37. Во тоа, навистина, има опомена за оној кој има срце, или кој слуша или кој е присутен!
38. Ние ги создадовме, секако, и небесата и Земјата и она што е меѓу нив за шест дена без да не обзеде замор!
39. Па, стрпи се за она што го зборуваат и слави Го, заблагодарувајќи се, Господарот твој и пред изгрејсонце и пред зајдисонце.
40. И во ноќта величај Го, по паѓањето на сеџде!
41. И слушни, Денот во кој викачот ќе вика од место ближно;
42. Ден во кој ќе го слушаат страшниот глас, вистински! Ете, тоа е Денот на проживувањето!
43. Ние, навистина, оживуваме и Ние, навистина, усмртуваме! Свратилиштето е - кон Нас!
44. Ден во кој земјата ќе испука и оние ќе излезат, брзајќи. Ете, тоа збирање за Нас е лесно.
45. Ние најдобро го знаеме она што го зборуваат. Не е твое да ги присилуваш. Па, присети го со Кур’анот оној што стравува од ветувањето Мое!
“КАФ” (“каф”)
Мекка - 45 ајети
Во името на Аллах Милостивиот Сомилосен!
1. Каф! Се колнам во Кур’анот славен.
2. Но, ете се чудат затоа што им дојде еден опоменувач меѓу нив... па, неверниците велат: Ова е чудна работа!
3. Зарем кога ќе умреме и кога ќе станеме земја? Ете, тоа враќање е невозможно.
4. Ние знаеме, секако, што ќе им одземе земјата. Кај нас е Книгата што се чува!
5. Но, не! Оние лажат за вистината, бидејќи таа веќе им дојде: токму, сметени се!
6. Зошто не гледаат кон небото над нив? Како Ние го подигнавме и како го накитивме и како е без недостаток?
7. И Земјата како Ние ја раширивме и како по неа брда расфрлавме, и од неа како да никнат секакви плодови убави,
8. како очигледност и опомена за секој роб кој се обраќа.
9. И од небото Ние спуштивме вода благородна, па со неа даваме да никнат и зеленчуци и жито што се жнее,
10. и урми високи, во листовите збрани,
11. како ‘рск за робовите, и со водата, исто така, Ние го оживуваме мртвиот предел. Ете, такво ќе биде проживувањето!
12. И пред нив лажеа: и народот на Нух, и жителите на Рес, и на Семуд,
13. и на Ад, и фараонот и браќата на Лут,
14. и жителите на Ајка и народот на Туб. Сите тие ги сметаа за лажни пејгамберите... па се овистини ветувањето!
15. Па, се уморивме ли со творењето прво? Но тоа се оние кои не се начисто со новото создавање!
16. Ние, секако, го создадовме човекот и знаеме што му шепоти душата. Ние сме му, меѓутоа, поблиску од жилата во гркланот.
17. Кога ќе се сретнат двајца, еден од левата а еден од десната страна, и кога ќе седнат,
18. не ќе прозборат ниеден збор а да при себе нема бдеец, спремен!
19. Маките смртни ќе дојдат, навистина! Од тоа, ете, не можеш да побегнеш!
20. И ќе се дувне во Сурлата! Ете, тоа е Денот ветен!
21. И секоја душа ќе дојде со нејзин надзорник и сведок!
22. Ти беше, секако, невнимателен кон ова, па Ние ја подигнавме завесата пред тебе и опулот твој денес е остар.
23. Другарот негов ќе рече: “ Овој до мене е спремен.
24. Фрли го во Џехеннемот секој неверник, инаетчија!
25. Кој добро забрануваше, престапник, сомнителен!
26. Кој, покрај Аллах, друг бог прифаќаше, - та, фрли го во казната жестока!”
27. Другарот негов ќе рече: Господаре наш, не е мое да го присилувам, но тој, секако, беше скршнат во заблуда далечна.
28. Аллах ќе рече: Не расправајте се при Мене. Јас ве опоменав, секако, уште од порано,
29. кај Мене зборот не се менува и Јас не сум неправеден кон робовите.
30. Ден во кој ќе му речеме на Џехеннемот: “Се наполни ли?” - а тој ќе рече: Има ли уште?
31. И ќе се приближи Џеннетот за богобојазливите, сосем, блиску.
32. “Ова е, токму, она што ви се ветуваше: за секој покајник и заштитник,
33. кој се плаши од Милостивиот и во тајност, и кој ќе дојде со срце оддадено.
34. Влезете во него со селам! Ете, ова е Денот на вечноста!”
35. Во него за нив ќе има се што ќе посакаат. А кај Нас има и повеќе од тоа!
36. И колку поколенија Ние пред нив уништивме, кои беа посилни од нив, и кои талкаа по земјите! Има ли каде да се скријат?
37. Во тоа, навистина, има опомена за оној кој има срце, или кој слуша или кој е присутен!
38. Ние ги создадовме, секако, и небесата и Земјата и она што е меѓу нив за шест дена без да не обзеде замор!
39. Па, стрпи се за она што го зборуваат и слави Го, заблагодарувајќи се, Господарот твој и пред изгрејсонце и пред зајдисонце.
40. И во ноќта величај Го, по паѓањето на сеџде!
41. И слушни, Денот во кој викачот ќе вика од место ближно;
42. Ден во кој ќе го слушаат страшниот глас, вистински! Ете, тоа е Денот на проживувањето!
43. Ние, навистина, оживуваме и Ние, навистина, усмртуваме! Свратилиштето е - кон Нас!
44. Ден во кој земјата ќе испука и оние ќе излезат, брзајќи. Ете, тоа збирање за Нас е лесно.
45. Ние најдобро го знаеме она што го зборуваат. Не е твое да ги присилуваш. Па, присети го со Кур’анот оној што стравува од ветувањето Мое!
